Πριν αρχίσουμε την κουβέντα, έριξα μια ματιά στον Ηπειρώτικο χάρτη και έψαχνα να βρω χωριά και περιοχές που να έχουν βγάλει τόσους πολλούς μουσικούς όσο τα δικά μας μέρη. Έμεινα κατάπληκτος!! Όλα σχεδόν τα χωριά  και ιδιαίτερα τα ορεινά είναι γεμάτα από ανθρώπους που ασχολούνται με τη μουσική είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά.   Στο δικό μας το χωριό και γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή το (κακό) παράγινε. Λες και έπεσε όλος μαζί ο ηπειρώτικος μουσικός σπόρος και ρίζωσε για τα καλά στην καρδιά και στο νου των ανθρώπων.

 Για δεκαετίες ολόκληρες είχαμε δικό μας μουσικό συγκρότημα που εξυπηρετούσε γάμους γλέντια και πανηγύρια, και έτσι μπολιαστήκαμε σχεδόν όλοι με το (μικρόβιο) της μουσικής. Επαγγελματίες με μουσικές περγαμηνές και ερασιτέχνες με ταλέντο όλοι μαζί συνταιριασμένα σωστά έχουν δώσει κατά καιρούς καλά μουσικά δείγματα γραφής. Ονόματα δεν αναφέρω γιατί είναι πάρα πολλά και χωρίς να το θέλω μπορεί να ξεχάσω κάποιον.

-Μπολιαστήκαμε λοιπόν Κώστα; Μάλλον, να θέσω το ερώτημα κάπως καλύτερα, εσύ από πότε άρχισες να αισθάνεσαι τα πρώτα μουσικά σκιρτήματα.

-Κατ’ αρχήννα σ’ ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που μου κανείς και αν μου επιτρέπεις να συστηθώ με τους αναγνώστες της εφημερίδας θηλυκού και αρσενικού γένους .     

 -Παρακαλώ!!  

-Κατάγομαιαπό τις Κούνιες είμαι γιος του Γιάννη Μήτσιου του ράφτη και της Γιαννούλας, είμαι παντρεμένος με τη Βαλεντίνα Καραθάνου και έχω ένα γιο 7 μηνών το Γιάννη τζούνιορ…...

-Ωραία, τώρα ας μιλήσουμε για μουσική!!!!

- Η ενασχόλησή μουμε την μουσική ήταν ένα εντελώς συμπτωματικό γεγονός. Στα 11 μου χρόνια μετακομίσαμε με την οικογένειά μου από τη μια γειτονιά που μέναμε χρόνια σε μια άλλη και έτσι έχασα όλους τους παιδικούς μου φίλους και τα ενδιαφέροντα που είχα μέχρι τότε, η έλλειψη λοιπόν παρέας στη νέα μου γειτονιά, με οδήγησε να γραφτώ στη σχολή παραδοσιακής μουσικής του Αριστείδη Μόσχου. Εκεί ανακάλυψα το ταλέντο μου και άρχισα μια πορεία την οποία ακολουθώ μέχρι τώρα και ελπίζω να το κάνω και στο μέλλον.

 -Αν κατάλαβα καλά είσαι παιδί της Αθήνας.

  -Ναι στην Αθήνα γεννήθηκα και δεν μπορώ να πω ότι είχα μουσικά ακούσματα από το χωριό, αλλά ο σπόρος που λες, πέρασε από τον πατέρα μου σε μένα, καθότι είναι μουσικόφιλος  και με βοήθησε να γραφτώ στη μουσική σχολή. Εκεί λοιπόν είχα την τύχη να πέσω  σε πολύ καλούς δασκάλους και γενικά  βρισκόμουν σ’ ένα περιβάλλον που μου άρεσε πάρα πολύ να είμαι εκεί. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν βαρέθηκα στην αρχή, όπως συνήθως συμβαίνει με τους αρχάριους. Βέβαια ο ίδιος ο Μόσχος ο οποίος ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος, εκτός από τη μαθητεία, μας έδινε και άλλα κίνητρα για να παραμείνουμε στη σχολή και να μελετάμε πολλές ώρες.

  -Δηλαδή τι θες να πείς.  

  -Για παράδειγμα έπαιρνε τους καλύτερους μαθητές κάθε Τετάρτη και μας έβαζε να κάνουμε πρόβα με πολύ γνωστούς τραγουδιστές. Θυμάμαι  τον Βαγγέλη Περπινιάδη να τραγουδάει το «ΛΙΟΥΛΙΟ », τη Γλυκερία το « ΚΑΛΕ ΣΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ» και εγώ με άλλα παιδάκια της ηλικίας μου, να προσπαθούμε να παίξουμε μαζί τους. Αυτό όπως καταλαβαίνεις στα παιδικά μου μάτια ήταν κάτι πολύ εντυπωσιακό και μου έδινε ένα επιπλέον κίνητρο για να μελετήσω περισσότερο.

  -Είχες πάρει ένα μουσικό δρόμο από ότι μου λες.

Βέβαια πρέπεινα σου πω ότι τα ακούσματα από το σπίτι μου ήταν δημοτικά και λαικά. Έχω όμως μεγάλη αγάπη για τη δημοτική μουσική!. Τα καλοκαίρια όταν πήγαινα στο χωριό δεν άφηνα πανηγύρι για πανηγύρι, πήγαινα από μικρό παιδί και αφουγκραζόμουνα.  Όσο περνούσαν τα χρόνια και λόγω χαρακτήρα μου άρεσε να αλλάζω συνεχώς μουσικούς ήχους και όργανα. Έτσι ασχολήθηκα και μελετάω ακόμα την κιθάρα , το μπουζούκι , το λαούτο και το ούτι. Τώρα βέβαια αν με ρωτήσεις ποιο από αυτά τα όργανα μ’ αρέσει περισσότερο, θα σου φυσικά πως όλα, έχω όμως μεγαλύτερη αδυναμία και αγάπη προς την κιθάρα και τους δημοτικούς ήχους για αυτό και αισθάνομαι αυτό που λέμε δημοτικός κιθαρίστας.

- Ειλικρινά  το τελευταίο το  βρίσκω πολύ ενδιαφέρον.

 Σου είπα βέβαιακαι πριν, ότι είχα την τύχη να κάτσω  δίπλα σε μεγάλους δασκάλους, όπως τον Γιάννη Παλαιολόγου στο μπουζούκι, τον Νίκο Σαραγούδα στο ούτι και στον Χρίστο Ζώτο στο λαούτο. Να σου πω κάτι φίλε Λεφτέρη όσο ταλέντο και να έχεις αν δεν καθίσεις κάτω να μελετήσεις δεν πρόκειται να κάνεις και πολλά πράγματα, πρέπει να βγάλουνε τα χέρια σου και ο κώλος σου ρόζους. Εγώ είχα την συμπαράσταση από το σπίτι μου και με πολύ υπομονή και επιμονή κατάφερα να αξιοποιήσω το ταλέντο μου. Υπήρχαν όμως και άλλοι άνθρωποι που με βοήθησαν πάρα πολύ με το δικό τους τρόπο.

-Γι’ αυτό είμαι σίγουρος, το βλέπω στα μάτια σου και στη συμπεριφορά σου, έχεις μια ταπεινότητα και μια  διάθεση να ακούς τον άλλον κάτι που σπανίζει στις μέρες μας και ιδιαίτερα στους μουσικούς.

 -Μπράβο τα κατάφερες να με κάνεις να κοκκινίσω!! Δεν θα ξεχάσω τη   γιαγιά μου, που μου τραγουδούσε στον- Άδη θα κατέβω- και ήταν πραγματικά το πρώτο τραγούδι που πέρασα στην κιθάρα, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις μελλοντικές μου μουσικές προτιμήσεις. Με βοήθησαν πολύ δυο συγχωριανοί μου, ο ένας είναι ο Βασίλης Τσιβόλας που τον έβλεπα όταν ήμουν παιδάκι στα γλέντια και στα πανηγύρια και τον χάζευα. Ο Βασίλης μου έδειξε αρκετά πράγματα που πρέπει να γνωρίζει ένας δημοτικός κιθαρίστας, είναι κατά τη γνώμη μου ένας μουσικός υψηλού επιπέδου. Εδώ θα πρέπει να σου πω ,πως ετοιμάζουμε μια δισκογραφική δουλειά έκπληξη που ελπίζω επιτέλους κάποτε να τελειώσει. Ο άλλος είναι ο αείμνηστος Νίκος Σφήκας!! Με θυμάμαι σαν παιδάκι να πηγαίνω στο σπίτι του, να βρίσκω τραγούδια από το τεράστιο αρχείο του και να ανυπομονώ πότε θα ξαναπάω. Τον θυμάμαι πάντα με μια κιθάρα στο χέρι να παίζει και να προσπαθεί να περάσει τραγούδια. Αν και ξεκίνησε σε μεγάλη ηλικία τον θαύμαζα για την επιμονή του και τη διάθεση να μάθει, λες και ήταν έφηβος.  Με αυτούς αλλά και με άλλους ντόπιους μουσικούς έχουμε βρεθεί σε αρκετά γλέντια στο χωριό και έχουμε παίξει μαζί.

 -Είπες γλέντια και το μυαλό μου πάει στη διασκέδαση. Αν δεν σε ενοχλεί θέλω να μου σχολιάσεις λίγο την κατάσταση που επικρατεί και στον τρόπο που εκφραζόμαστε.

-   Καθόλου δεν με ενοχλεί, αφού με ρωτάς θα σου πω,  πως σαν  επαγγελματίας μουσικός διασκεδάζω κάθε φορά που παίζω, μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά έτσι είναι, γιατί είμαι άρρωστος με τη δουλειά μου και αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, όταν όμως δεν παίζω το βασικό στοιχείο για να περάσω καλά είναι σαφώς η καλή παρέα. Τώρα θα μου πεις τι μουσική ακούω, πότε δημοτικά, πότε λαικά, ανεξάρτητα από το αν είναι επαγγελματίες η όχι. Από αισθητικής βέβαια άποψης μπορώ να πω ότι τα περισσότερα από αυτά που γίνονται στα μέρη μας και γενικότερα, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσουν και πολύ. Δεν έχει σημασία αν παίζει ο τάδε η ο δείνα αν έχει εισιτήριο η όχι, όσο το τι θα ακούσω κυρίως. Εδώ θέλω να σου πω, πως ετοιμάζω μια εργασία για τα παλιά γλέντια της περιοχής μας, και τα τραγούδια που ακουγόντουσαν, τους μουσικούς που έπαιζαν και τους πελάτες που διασκέδαζαν. Αυτό που παρατήρησα από μια πρώτη ματιά, η διαφορά με το σήμερα είναι χαοτική.

- Έχουνε αλλάξει οι καιροί, η κάτι άλλο φταίει.

-Πολλά έχουν αλλάξει είναι μεγάλη ιστορία και θέλει πολύ συζήτηση.  Σ’ αυτό βέβαια έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης και εμείς οι μουσικοί για το πώς αντιμετωπίζουμε τη δουλειά μας και το πώς μας αντιμετωπίζει το κοινό. Όσον αφορά για το πως βλέπω από δω και πέρα τη δουλειά μου, δεν θα σου πω κάτι το καινούργιο, μας έχει επηρεάσει όλους η οικονομική κρίση.

- Μου δίνεις ατάκα για να σε ρωτήσω τι κάνεις με τα επαγγελματικά σου,  μπορεί να με κατηγορήσουν πως κάνω διαφήμιση άλλα δεν πειράζει.   

Για φέτος, θα εργάζομαιδυο βραδιές την εβδομάδα κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις «Διαδρομές» στη Πατησίων μαζί με την ρεμπέτισσα Μαριώ, όπου θα έχω και την επιμέλεια του προγράμματος και κάθε Δευτέρα, όπου έχουμε τα γυρίσματα για την εκπομπή ‘’ στην υγειά μας ’’ στη ΝΕΤ. Ειδικά αυτό το τελευταίο κομμάτι της δραστηριότητάς μου με έχει κάνει να βλέπω τα πράγματα ακόμη πιο επαγγελματικά, να μελετάω και να ενημερώνομαι συνεχώς. Τώρα τελευταία ασχολούμαι και με την σύνθεση και έχω έτοιμα αρκετά νέα τραγούδια που θα προσπαθήσω να τα προωθήσω. Οι γνώσεις πάνω στη μουσική και η εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια μου δίνουν τη δυνατότητα να κάνω μαθήματα μουσικής σε νέα παιδιά και εδώ αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να σχολιάσω ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ασχοληθεί κάποιος με τη μουσική και αν θέλεις, καμιά φορά  μπορεί να γίνει και το μέσο για να ξεφύγεις λίγο από τα προβλήματα. Πιστεύω πως όταν είσαι νέος, η μουσική μπορεί να σε βοηθήσει ώστε η ενηλικίωση να γίνει πιο ομαλή, και οι σχέσεις με τους ανθρώπους, να είναι πιο αληθινές. Γενικά θεωρώ πως η ενασχόληση με τη μουσική, σε κάνει πιο σκεπτόμενο άνθρωπο και πιο ευαίσθητο με τους γύρο σου.

-Ώπα!! μισό λεπτό να βάλουμε μια άνω τελεία και να κλείσουμε την κουβεντούλα μας με κάτι πιο συναισθηματικό, τι έχεις να μου πείς.

 Προσωπικά θα ήθελα ο γιός μου να ασχοληθεί με κάποιο μουσικό όργανο, να του αρέσει  η δημοτική μουσική και τα τραγούδια, έτσι ώστε να αποκτήσει περισσότερους δεσμούς με το χωριό και θα προσπαθήσω γι’ αυτό, γιατί όποιος λαός ξεχνάει τις παραδόσεις τους δυστυχώς διαγράφει το παρελθόν του. Γι’ αυτό έχω δεν έχω χρόνο προσπαθώ να είμαι στο χωριό, όσο περισσότερο μπορώ να γεμίζω με εικόνες και ήχους και να τα κρατάω ζωντανά μέσα μου. Αν κρατηθούν ζωντανά τα χωριά μας θα έχει συνέχεια και η παράδοσή μας. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι ανά την Ελλάδα κάνουν ότι μπορούν, αλλά ο πιο σίγουρος δρόμος είναι η προσωπική επαφή και όπως λέει κι ένας φίλος μου: οι άνθρωποι πρέπει να κάθονται κοντά-κοντά για να μυρίζονται, γιατί αλλιώς δε γίνεται τίποτα !!

Είχα σκοπό να γράψω κάτι και εγώ για σένα,- εξ’ ου και ο τίτλος- αλλά νομίζω πως ειπώθηκαν αρκετά και θα ήταν περιττά τα δικά μου λόγια, να κλείσουμε εδώ την ζεστή αυτή κουβεντούλα και να σου ευχηθώ τα καλυτερότερα!!!!!!!!!