Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου 2016 20:50

26/10/2016 Αύγουστος 2016:Τα χρόνια του Φιδιού-Λιπεσάνορες σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μαντέλη

«Ο Θρήνος της Τροίας στις παρυφές των Τζουμέρκων»

 

Με πολύ μεγάλη επιτυχία και την θαυμαστή παρουσία πλήθους θεατών, από την περιοχή μας αλλά και ευρύτερα, ανέβηκε φέτος στο Αράχθειο Θέατρο Σκούπας, η Θεατρική Παράσταση Λιπεσάνορες στα Χρόνια του φιδιού, με πρωταγωνίστρια την συμπατριώτισσα μας Γεωργία Ζώη στο ρόλο της θρυλικής Εκάβης.

 

 

Το θεατρικό έργο ανέβηκε στα πλαίσια του 10ου  αράχθειου Φεστιβάλ θεάτρου που οργανώνεται στη Σκούπα  τα 10 τελευταία χρόνια, από την οικογένεια  του Ηλία Νάστου.

 

Τα Χρόνια του φιδιού-Λιπεσάνορες,είναι ένα βαθιά αντιπολεμικό έργο, ένας ύμνος στην αγάπη, ένας θρήνος ταυτόχρονα για την μοναξιά και το θάνατο αγαπημένων προσώπων, ένα γυναικείο έργο που αφορά όμως και τους άνδρες.

 

 

Οι Λιπεσάνορες, είναι ένα έργο εμπνευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του Δημήτρη Βαρβαρήγου, που έχει  στοιχεία  παραμυθιού, αλλά και μια αληθινή ιστορία που ολοκληρώνει ένα πολεμικό τραγούδι, του τρωικού πολέμου βγαλμένο μέσα από την ΙΛΙΑΔΑ. 

 

 

Πέντε τραγικές φιγούρες γυναικών, με το ίδιο πεπρωμένο, αφηγούνται την τραγωδία του πολέμου, τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του, για τους υπερασπιστές του δικαίου και γενικά διαχρονικά μηνύματα

 

Η τραγωδία πέντε γυναικών. Εκάβη (Γεωργία Ζωή), Ανδρομάχη (Ελίζα Σολωμού), Κασσάνδρα (Ντομένικα Ρέγκου), Βρισηίδα (Ορνέλα Λούτη) και μια απλή Τρωαδίτισσα ( Αρετή Κοκκίνου). Η  Σκηνοθεσία έγινε από την εξαιρετική Κατερίνα Μαντέλη, τα σκηνικά ήταν  του Θεοδόση Δαυλού, η επιμέλεια  και η εκτέλεση του σκηνικού  έγινε από τον Νίκο Κωνστάντη, η σύνθεση της μουσικής και η κιθάρα ήταν της Αρετής Κοκκίνου, ο σχεδιασμός του φωτισμού έγινε από τον Νίκο Κωνστακακόπουλο ενώ η β΄ σκηνοθέτης ήταν η Αδαμαντία Μαντελένη.

 

Μνήμη που γίνεται ξανά πράξη. Τα πάντα επαναλαμβάνονται, Ζωή και θάνατος, γεμάτος εγκλωβισμένες γυναίκες. Χωρίς ανδρική παρουσία. 

 

Πέντε τραγικές φιγούρες γυναικών με το ίδιο πεπρωμένο αφηγούνται την τραγωδία του πολέμου, τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του, για τους υπερασπιστές του δικαίου. 

 

Μιλούν μέσα από την ψυχή τους, για τα δεινά τους και τις σύμφορες τους, για τα δικά τους παθήματα και προσωπικά πάθη.

 

Όσοι  είχαν την τύχη να δούν από κοντά το έργο,  έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις και ανυπομονούν για τα επόμενα ξεχωριστά έργα να ανέβουν στον τόπο μας που είναι σίγουρα απαραίτητα για να χαρίζουν διαφορετικό χρώμα και να προσφέρουν άφθονη τροφή για σκέψη.

 

Ο θρήνος και το τραγούδι των Λιπεσάνορων έσμιξε με το βουερό παράπονο του Αράχθου και η αυγουστιάτικη βραδιά πήρε το χρώμα της παντοτινής ανθρώπινης τραγικότητας κάτω από τις σκιές του Ξηροβουνίου και των Τζουμέρκων. Ευχαριστούμε την πατριώτισσά μας, Γεωργία Ζώη για την υπέροχη πρωτοβουλία της να μας μπολιάσει με τέχνη και συγκίνηση πραγματική.

 

 

 

Ο νερόμυλος του Κρυονερίου

Ο νερόμυλος του Κρυονερίου

Ο Νερόμυλος δημιουργήθηκε το 2000 απο τον...

"Το ζεύκι"

Παρουσίαση ταβέρνας "Το ζεύκι" στον Βαθύκαμπο Άρτας    

Άραχθος Χαγιάτι

Άραχθος Χαγιάτι

Το Ξενοδοχείο ''Άραχθος Χαγιάτι'' βρίσκεται στην Φτέρη...

Οινοποιείο Κώστα Βασιλείου

Οινοποιείο Κώστα Βασιλείου

Επισκεφθήκαμε το οινοποιείο του Κώστα Βασιλείου στον...

Καφενείο πλατείας Ναζαίων Κώστα Καλιακάτ…

Καφενείο πλατείας Ναζαίων Κώστα Καλιακάτσου

Τις Απόκριες επισκεφτήκαμε και εμείς το καφενείο...

kalesma